مهمترین عامل ایجاد دردهای مفصلی و عضلانی بشناسید
تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۵۸۵۲۳
آفتابنیوز :
دکتر علیرضا موسویان ضمن برشمردن بیماریهای پوکی استخوان، کمردرد، آرتروز و بیماریهای عضلانی به عنوان شایعترین مشکلات سلامتی در دنیا گفت: در حال حاضر حدود ۷۰ درصد زنان و ۵۰ درصد مردان بالای ۵۰ سال به نوعی دچار این بیماریها هستند و عواملی همچون تغییرات الگوهای تغذیهای، کمبود ویتامین D و کلسیم، کم تحرکی، شکستگیهای استخوان و کهولت سن از عوامل موثر در بروز این بیماریها است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
متخصص ارتوپدی و فلوشیپ جراحی پا، با اشاره به عوامل موثر در پیشگیری از بیماریهای شایع پوکی استخوان گفت: دریافت کلسیم و ویتامین D کافی، داشتن فعالیت فیزیکی مداوم و متعادل، ترک سیگار و حداقل ۳۰ دقیقه پیاده روی روزانه، مصرف لبنیات بطور منظم، عدم مصرف نوشابه ها، کاهش مصرف نمک، مصرف مکمل ها، کاهش مصرف غذاهای آماده و فست فودی میتواند در به تاخیر انداختن این بیماری موثر باشد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد همچنین با بیان اینکه حدود ۳۰ درصد جمعیت ایران در سن ۳۵ تا ۴۰ سال در معرض پوکی استخوان قرار دارند افزود: در حال حاضر بهترین روش برای تشخیص پوکی استخوان، سنجش تراکم استخوان است.
دکتر موسویان در ادامه به مشکلات پا و عوامل موثر در ایجاد این درد اشاره کرد و گفت: مشکلات پا معمولا در دو گروه از افراد بروز میکند؛ اول افرادی که مشکل در بُعد پا، پوشیدن کفش و راه رفتن با کفش همراه با درد و ناراحتی دارند و دوم افرادی که خود متوجه مشکل پا نیستند و اطرافیان به آنها میگویند که شما یک مشکلی دارید، بسیار مهم است که ما این دو را از هم افتراق بدهیم.
وی در این ارتباط افزود: شایعترین مشکلات پا، مربوط به کف پای صاف است که خیلی از خانوادهها را نگران میکند، البته کف پای صاف در بالغین با اطفال با هم متفاوت است. کف پای صافی که خود بچه میگوید من پایم اذیت است؛ خیلی مهم است. ولی کف پای صافی که اطرافیان و یا از مدرسه ارجاع میدهند معمولا چیز مهم و نگران کنندهای نیست و معمولا یک کف پای صافِ انعطاف پذیر، خوش خیم است و بیماری به حساب نمیآید، بالای ۹۰ درصد افراد هم خوشبختانه این گونه هستند و فقط بحث اطمینان بخشی به خانوادهها است.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد این نکته مهم را نیز متذکر شد که تقریبا کف پای تمام بچههایی که متولد میشوند، صاف هست و با گذشت سن، قوس پا شکل میگیرد و هر فرد، قوس پای مخصوص به خودش را دارد، بنابراین همه مثل هم نیستند؛ در بعضی قوس بیشتر و در بعضی قوس کمتر است؛ ولی درجامعه ما، قوس کم در کف پا خیلی شایع است و این الزاما به معنی مشکل نیست.
وی خاطر نشان کرد؛ قوس پا تا سن ۵ الی ۶ سالگی کامل میشود و تا قبل از آن قوس پا قرار نیست زیاد باشد و کف پای صاف زمانی که بدون انعطاف است یا شدت آن زیاد است و یا ناراحتی و درد ایجاد کند نیاز به معاینه و بررسی دارد و یا در صورتی که پزشک اطفال به شما بگوید.
دکتر موسویان در خصوص بیماریهای شایع مرتبط با این موضوع هم گفت: بیماری هالکوس و الگوس یا بونیون (قوز شست یا بیرون زدگی یا انحراف مفصل شست پا یا برجستگی اضافه در شست پا) مشکل شایع پا، انگشت شست پا و پاشنه است و بیشتر در زنان و سنین سالمندی اتقاق میافتد که در اثر فشار بلند مدتِ نامتعارف به مفصل مثلا پوشیدن کفش تنگ و نامناسب یا ژنتیک (ارثی و خانوادگی) ایجاد میشود و در صورت درد شدید و ناراحتی در پوشیدن کفش و راه رفتن، نیاز به معاینه بیشتر و در صورت لزوم نیاز به جراحی دارد، یکی دیگر از بیماریهای پا، خار پاشنه است که یکی از علل شایع درد کف پا است که معمولا نیاز به درمان جراحی ندارد و با کارهای ورزشی، اصلاح و تغییر کفش و فیزیوتراپی بهبود پیدا میکند.
متخصص ارتوپدی و فوق فلوشیپ جراحی پا تاکید کرد: مراقبت از پا برای هر فرد بسیارحائز اهمیت است، چون اگر مشکلی در پا ایجاد شود؛ فرد در راه رفتن، انجام کارها و فعالیتهای شخصی و انجام فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی نیز دچار مشکلات زیادی میشود و کیفیت سطح زندگیش پایین میآید از اینرو پا را با قلب مقایسه میکنند و پا را قلب دوم میگویند؛ زیرا فردی که دچار بیماریهای قلبی شود، همانند فرد دچار مشکلات پا، کیفیت سطح زندگیش پایین میآید.
دکتر موسویان در خصوص آسیبهای ناشی از برخی حرکات ورزشی هم گفت: با توجه به استقبال و تمایل افراد جامعه به ورزش و ورزشهای حرفه ای، شاهد آسیبهای ورزشی بیشتر هستیم، یکی از قسمتهایی که مچ پا دچار آسیب ورزشی میشود، شامل آسیب استخوان لیگمانی یا رباط (دو استخوان دو طرف مفصل را به هم متصل میکنند) و تاندون آشیل یا زردپی (بافتی است که عضله را به استخوان متصل میکنند) هست. تقریبا در دونده ها، ۵۰ درصد مشکلهای تاندون آشیل ایجاد میشود و حتی تا حدود ۵۰ درصد پارگی آشیل نیز پیدا میکنند و این بسیار مهم است، زیرا وقتی به پزشک مراجعه میکنند، به عنوان یک پیچ خوردگی مچ پا تشخیص داده میشود؛ گفته میشود در همه جای دنیا ۲۰ درصد پارگیهای تاندون آشیل در زمان حادثه به پزشک مراجعه میکنند، ولی تشخیص داده نمیشود و عوارض بدی به همراه دارد و معمولا نیاز به درمان جراحی دارد.
نکته حائز اهمیت در جراحیهای پا، مراقبتهای بعد ازعمل است، معمولا باید ۱ ماه تا ۳ ماه فرد پا را روی زمین قرار ندهد و بعد از سپری کردن طول مدت درمان، جهت بازگشت به کارها و فعالیتهای گذشته، نیاز به فیزیوتراپی دارد؛ فیزیوتراپی به ایجاد حس در اندام پا، رفع عدم تعادل، کمک به گردش خون بهتر پا و قدرت گرفتن دوباره عضلات پا کمک میکند.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: ویتامین d درد عضلانی پوکی استخوان کف پای صاف مشکلات پا بیماری ها قوس پا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۵۸۵۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اگر صافی کف پا نوعی بمب ساعتی نباشد چه؟
فرارو- اگر نگوییم برای قرنها دست کم برای چندین دهه محققان، متخصصان پزشکی و عموم مردم بر این باور بودند که افراد دارای کف پای صاف بیشتر مستعد ابتلا به انواع مشکلات هستند. به طور خاص اعتقاد بر این بود که داشتن کف پای صاف افراد را مستعد دردهای آینده و سایر مشکلات اسکلتی عضلانی (مانند عضلات، تاندونها ویا رباطها) میسازد.
به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، اعتقاد بر این بود که کف پای صاف نوعی بمب ساعتی است. با این وجود، مقالهای تازه منتشر شده در مجله پزشکی ورزشی بریتانیا این افسانه را به چالش میکشد. نتایج بررسی تازه نشان میدهد که این تصور که داشتن کف پای صاف به طور اجتناب ناپذیری منجر به درد یا سایر مشکلات اسکلتی – عضلانی میشود بی اساس است.
این فرضیه از کجا میآید؟این ایده که صافی کف پا یک مشکل است به قرنها قبل برمی گردد. "مرتون ال روت"، "ویلیام پی اورین" و "جان اچ وید" متخصصان امریکایی در زمینه پا در نیمه دوم قرن بیستم مفهوم پاهای "ایده آل" یا "عادی" را متداول ساختند و این ایده که صافی کف پا یک مشکل قلمداد شد از سوی آنان ظاهری علمی پیدا کرد.
این پزشکان و محققان اولین کسانی بودند که مدعی شدند اگر پاها معیارهای خاص "طبیعی بودن" را نداشته باشند برای مثال، فاقد قوس کف پا باشند غیر طبیعی بوده و باعث میشود فرد مستعد آسیب شده و پا کمتر کارآمد باشد. این فرضیه از آن زمان به این سو در دستور کار برنامههای آموزشی متخصصان بهداشت و درمان قرار گرفت. اگرچه امروزه با به روز شدن برنامههای درسی مدرن، این فرضیه به تدریح در حال منسوخ و از دستور کار خارج شدن است. این فرضیه تقریبا برای مدت پنج دهه در سراسر جهان تدریس میشد اگرچه پایه علمی ضعیفی داشت. در واقع، علم هرگز این فرضیه را تایید نکرده در نتیجه به نظریه تبدیل نشد و در سطح فرضیه باقی ماند. با این وجود، در طول سالهای متمادی تا به امروز بسیاری از متخصصان سلامت از این فرضیه حمایت میکنند که کف پای صاف خطر بزرگی برای ایجاد اختلالات اسکلتی - عضلانی است. در نتیجه، این ایده همچنان در باورهای عموم مردم ثابت است.
آیا کف پای صاف باعث آسیبهای اسکلتی - عضلانی میشود؟برخلاف فرضیه روت و همکاران اش متاآنالیزها که بالاترین سطح شواهد علمی است افزایش خطر ابتلا به اکثر قریب به اتفاق آسیبهای اسکلتی - عضلانی را در میان افراد دارای کف پای صاف نشان نداده اند. این متاآنالیزها تنها پیوندهای ضعیفی را بین داشتن کف پای صاف و خطر ابتلا به سندرم استرس میانی تیبیا (درد در استخوان درشت نی)، سندرم کشکک رانی (درد در اطراف کاسه زانو) و آسیبهای ناشی از استفاده بیش از حد غیر اختصاصی در اندام تحتانی شناسایی کردند.
علاوه بر این، نتایج یک بررسی سیستماتیک و یک متاآنالیز نشان داد که دوندگان با کف پای صاف بیشتر از آنانی که کف پای غیر صاف دارند در معرض خطر آسیب قرار ندارند. نتایج این تحلیلها این ایده را زیر سوال میبرند که افراد دارای کف پای صاف در معرض خطر جدی ابتلا به اختلالات اسکلتی - عضلانی قرار دارند. با این وجود، علیرغم این یافتهها منابع مختلف مانند وب سایتهای حرفه ای، فورومهای اینترنتی و سایر رسانهها اغلب این ایده را مطرح میکنند که افرادی که کف پای صاف دارند در معرض خطر بیش تری برای مواجهه با آسیب قرار دارند و حتی نیاز به درمان دارند حتی اگر هیچ گونه علائمی از اسیب را نداشته باشند.
متاسفانه این موضوع اغلب منجر به مداخلات غیر ضروری در افراد میشود مانند استفاده از کفشهای ارتوپدی یا ارتزهای سفارشی پا برای صافی کف پای بدون علامت. هم چنین، باور به غیر طبیعی بودن کف پای صاف منجر به نگرانیهای قابل توجهی در بین افراد دارای کف پای صاف در مورد ظاهر پاهای شان میشود.
کف پای صاف بدون علامت معمولا نیازی به مداخله متخصصان سلامت ندارد. براساس دانش علمی فعلی ارزیابی این که آیا یک فرد دارای کف پای صاف برای تعیین خطر آسیب دیدگی است یا خیر بی اثر است و حتی میتواند تاثیر معکوس داشته باشد.
در حالی که ممکن است فردی با کف پای صاف دچار آسیب اسکلتی - عضلانی شود این لزوما بدان معنا نیست که صافی کف پا باعث بروز آسیب شده است.
کاملا ممکن است که دو متغیر در یک زمان وجود داشته باشند بدون اینکه پیوند علّی وجود داشته باشد. بین پیوند علی و همبستگی تفاوت مهمی وجود دارد. رابطه علت و معلولی بدان معناست که تغییر در متغیر (علت) منجر به تغییر در متغیر دیگر (موثر) میشود. وقتی دو متغیر با هم مرتبط هستند تغییرات در یک متغیر ممکن است با تغییرات دیگری همراه باشد، اما این بدان معنا نیست که یکی باعث دیگری میشود. برای تشریح این مفهوم مثال ذیل را در نظر میگیریم: ما به ۵۰۰ کودک شش تا ۱۲ ساله یک آزمون ریاضی میدهیم. با انجام تستهای همبستگی متوجه روندی میشویم: هر چه پای کودکان بزرگتر باشد نمره نهایی آنان در امتحان بالاتر میرود. در اینجا این پرسش مطرح میشود که آیا اندازه پا واقعا بر مهارتهای ریاضی تاثیر میگذارد؟ البته که پاسخ منفی است!
متغیر دیگری که در نظر گرفته نشده سن است که نقش عمدهای در این همبستگی دارد. از آنجایی که پاها با افزایش سن بزرگتر میشوند یک همبستگی قوی، اما نادرست وجود دارد؟ همین اصل در مورد کف پای صاف نیز صدق میکند. اگر آسیب اسکلتی عضلانی در فردی با کف پای صاف رخ دهد نتایج تحقیقات کنونی نشان میدهند که که صافی کف پا لزوما علت آن نیست و سایر عوامل باید بررسی شوند. پیوند مربوط به همبستگی است و نه علت و معلول.
از نظر مالی به راحتی میتوان فهمید که تجویز ارتزهای سفارشی پا با هزینه صدها دلاری برای جلوگیری از آسیبهای اسکلتی - عضلانی مرتبط با صافی کف پای بدون علامت تاثیر منفی قابل توجهی دارد. این امر به ویژه با توجه به این که وجود کف پای صاف تنها اندکی خطر ابتلا به این آسیبها را افزایش میدهد صدق میکند. برای حل این مشکل متخصصان مراقبتهای بهداشتی باید با ایجاد تمایز واضحتر برای بیماران خود بین انواع آناتومیکی بی ضرر و شرایط بالقوه نگران کننده به کاهش تشخیص بیش از حد کف پای صاف کمک کنند. از آنجایی که تشخیص بیش از حد اغلب منجر به درمان بیش از حد میشود اجتناب از درمانهای غیر ضروری به کاهش نگرانی بیماران در مورد کف پای صاف کمک میکند.
در نهایت این که ما باید این ایده قدیمی را که هنوز هم به شکل گستردهای رواج دارد کنار بگذاریم که استدلال میکند صاف بودن کف پا مشکلی است که افراد را در معرض خطر بالای دچار شدن به آسیب اسکلتی - عضلانی قرار میدهد. زمان آن فرارسیده که دیدگاه و رویکرد خود را نسبت به اهمیت کف پای صاف تغییر دهیم و تنوع طبیعی آنها را در زمینه سلامت کلی پا بشناسیم. مهمتر از همه زمان آن فرارسیده که صافی کف پای بدون علامت را صرفا به عنوان یک نوع آناتومیکی و نه یک نقص یا نوعی غیر طبیعی در نظر بگیرید.